Wat maakt nu dat uw organisatie zo zorgzaam is?

De mensen die bij ons aankloppen voor hulp zitten vaak in een hele moeilijke fase in hun leven. Ze zijn dakloos, zitten in een nare scheiding, hebben grote schulden of andere problemen waarmee ze binnen hun eigen netwerk niet voldoende geholpen kunnen worden. Wij kijken samen met hen welke hulp ze nodig hebben en hoe ze weer in eigen kracht komen te staan. Dat vraagt een luisterende houding, tijd en geduld. Onze vrijwilligers investeren in een relatie met de hulpvragers, staan naast hen en schrikken er niet voor terug als een hulpvrager een terugslag krijgt of even de moed niet heeft om met zichzelf aan de slag te gaan. We komen bij hen thuis, nemen de tijd en zoeken extra hulp als onze begeleiding niet voldoende is. Onze aandacht wordt niet begrensd door beschikbare budgetten of kantooruren. Daardoor is onze hulp heel laagdrempelig en cliëntgericht.

Wat is uw motivatie en hoe ervaren uw klanten/ bezoekers dat?

Wij geloven in een God die van ons houdt ongeacht onze fouten en gebreken. Die onvoorwaardelijke liefde willen wij op onze beurt graag delen met de mensen om ons heen. Niet zozeer met woorden, maar met aandacht en compassie. Voor onze hulpvragers betekent het veel dat onze medewerkers hen belangeloos en in hun eigen vrije tijd helpen. Zij beseffen dat wij hen waardevol vinden, en naast hen willen staan. Want voor veel van hen geldt dat ze eenzaam zijn, en niet veel vrienden en familie (meer) hebben die voor hen klaarstaan. Alleen het idee al dat ze er met onze begeleiding minder alleen voor staan, geeft vaak al een zet in de goede richting.

Wat maakt dat jullie aandacht hebben voor wat echt telt?

Wij proberen onze hulpvragers niet alleen te helpen met de praktische zaken die nodig zijn (huisvesting, schulden wegwerken, een dagbesteding zoeken) maar focussen ons ook altijd op de psychosociale en maatschappelijke kant van de hulpvraag. We streven ernaar dat iemand in de loop van het begeleidingstraject echt weer meer eigenwaarde en moed krijgt, weer een toekomstperspectief ziet. Dat begint bij onszelf. Als vrijwillige begeleiders zien we in iedere hulpvrager een mooi en uniek mens. We geloven in hen en nemen de tijd voor hen. In de beperkte periode dat wij met hen oplopen, verdwijnen echt niet alle problemen als sneeuw voor de zon. Maar als mensen weer gaan beseffen dat ze meer zijn dan hun problemen, en weer gaan geloven in het leven, dan blijken ze ook veel meer te kunnen aanpakken en oplossen dan ze dachten. En dan zijn wij blij met een geslaagde begeleiding.

Wat wilt u nog meegeven aan de stad in deze lastige tijd?

Laten we vooral goed naar elkaar blijven omkijken. En de lat niet te hoog leggen voor elkaar. Het streven moet niet zijn dat iedereen optimaal zelfredzaam is, maar dat we er voor elkaar zijn als het tegenzit. En in deze bijzondere tijd zit het voor veel mensen tegen: daklozen, kwetsbare gezinnen, lokale ondernemers en vele anderen met hen hebben onze aandacht en steun nodig. Dus goed op elkaar blijven letten, en denken wat we altijd iets in het klein voor de ander kunnen betekenen. En als we dat vol blijven houden, dan komen we er met elkaar doorheen!