Herinrichting Jac. P. Thijsselaan

Al een tijdje volgen wij als ChristenUnie het
proces rondom de herinrichting van de Jac. P. Thijsselaan. We hebben contact gehad met de bewoners die zich
niet serieus genomen voelen. Bovendien krijgen ze naar hun idee geen mogelijkheden mee te denken en krijgen een oplossing opgelegd. Dit terwijl het college innovatief
burgerschap hoog in het vaandel heeft staan. Tevens is recentelijk ook een motie door de gemeenteraad aangenomen voor het “right to challenge” voor o.a. burgerinitiatieven. Op dit moment wordt hier door het college geen invulling aan gegeven. Vandaar heb ik namens de ChristenUnie vragen over dit onderwerp gesteld.

Waar gaat het over?

Het college wil bij de noodzakelijk ophoging deze laan niet meer de allure van een laan geven, maar bij de herinrichting terug gaan naar klinkerbestrating. Het college beroept zich hier onder andere op standaard voorschriften die voor dit soort wegen gelden in 30 km gebieden. De bewoners zijn het hier niet mee eens en behouden liever het asfalt. Ze denken dat het alternatief dat zij in gedachte hebben op langere termijn niet duurder hoeft te zijn. Echter, naar het gevoel van de bewoners wordt niet serieus naar dit alternatief gekeken. Het inrichtingsplan dat het college heeft wordt doorgezet zonder daadwerkelijk met bewoners naar een goed alternatief te zoeken waar wel draagvlak voor is.

Doordat maar een gedeelte van de weg opgehoogd wordt, wordt het beeld van de Jac. P. Thijsselaan ook nog eens verschillend per wegvak.

Aangezien het college burgerinitiatieven belangrijk vind is het nu toch wel vreemd dat niet meer naar de bewoners geluisterd wordt en gezamenlijk geprobeerd wordt tot een herinrichting te komen die wel op draagvlak kan rekenen.

De vragen

De onderstaande vragen heb ik gesteld namens de ChristenUnie:

Hoe
zijn de bewoners betrokken bij de herinrichting van de J.P. Thijsselaan en op
welke manier hebben ze de mogelijkheid gehad mee te denken in het proces?
In het coalitieakkoord “Gouda daagt uit” staat dat
Initiatieven vanuit de raad of vanuit de stad in eerste instantie beoordeeld
wordt op kansen en mogelijkheden. Dit vraagt (zowel van bestuurders als
ambtenaren) om een open mindset en een ‘ja, mits’-mentaliteit. Waarom
staat het college niet open voor een participatie en co-creatie model met de
bewoners van de J.P. Thijsselaan, waarin samen met bewoners een voor alle
partijen acceptabele oplossing gezocht wordt?
Vindt het college ook
niet dat een mooi eindproduct met draagvlak voor alle partijen en eenheid
in het straatbeeld te verkiezen is boven strikt vasthouden aan regels en
beleid, ook als dit op korte termijn wellicht iets meer tijd of geld zou
kosten?
Is
het college bereid in te gaan op het voorstel van de wijk om de
herinrichting 1 jaar uit te stellen en
verdere participatie op
te zetten?
Is
er een verschil van kosten in de herinrichting die de bewoners willen en het
voorstel van de gemeente? is hiervan een onderbouwing beschikbaar? Zijn in deze
onderbouwing ook de onderhoudskosten van de lange termijn meegewogen? In
hoeverre is de uitkomst hiervan gecommuniceerd met de omwonenden?
Waarom is de gemeente niet bereid beide
opties (van gemeente en buurt) verder uit te werken en te laten
aanbesteden en in
consultatie met de wijk vervolgens
de beste optie te kiezen?