Afgelopen week stond er in de Goudse Post een interview met mijzelf en een mederaadslid van de PvdA, Sophie Heesen. Dit interview deel ik graag nog een keer met u.

Interview Goudse Post

Ons land telt ongeveer tachtig Fairtradegemeenten. Daarnaast groeit sinds een paar jaar het aantal Global Goals gemeenten tot inmiddels zo’n 120. Deze gemeenten onderschrijven de 17 wereldwijde duurzaamheidsdoelen, zoals geen armoede en honger, goede gezondheid en goed onderwijs. Deze 17 doelen zijn in 2015 door de Verenigde Naties vastgesteld. Gouda is nog geen Global Goal gemeente.

De raadsleden Sophie Heesen (PvdA) en Gert van den Brink (CU) zijn sinds enige tijd ambassadeur van Fairtrade Gouda. Dat houdt in dat zij de beginselen van faitrade uitdragen en dat zij fairtrade onder de aandacht van Gouwenaars willen brengen.

Globale Duurzaamheidsdoelen

,,Eigenlijk willen we met die Global Goals (duurzaamheidsdoelen) hetzelfde’’, leggen beiden uit in gesprek met Fairtrade Gouda. ,,We willen die doelen óók onder de aandacht van de Gouwenaars brengen. Er moet meer steun komen voor die 17 doelen. Ze moeten doorklinken in het gemeentelijke beleid. We zien dat daar voorzichtige stappen in worden gemaakt.”

Sophie Heesen (23) merkt dat jongeren meer over deze onderwerpen nadenken en praten. zoals over de afschaffing van de slavernij. “Mensen willen gelijkwaardigheid en geen privileges. Goudse jongeren hebben in 2020 aandacht gevraagd voor dit thema tijdens een digitale sessie bij Libertum. Zulke gesprekken zijn van waarde, omdat jongeren zich gehoord voelen en zo de Goudse raad kunnen adviseren.

Ambassadeurs

Volgens beide ambassadeurs/raadsleden hangt er in de stad een positieve sfeer, óók in de gemeenteraad. Die positieve sfeer proefde Gert van den Brink (65) vorig jaar op een symposium over duurzaamheid, waarbij veel raadsleden en bestuursleden uit de hele regio aanwezig waren. Dit symposium werd georganiseerd door de fairtradeteams in het Groene Hart. ,,Dat was mijn drijfveer om meer te gaan doen voor fairtrade. Partijgenoot Christaan Quik was ambassadeur, maar hij stopte als raadslid. Ik werd zijn opvolger in de raad en ook als ambassadeur.” Via de Christelijke kerken was hij al eerder in aanraking gekomen met fairtrade, ondermeer toen de diaconie van zijn kerk Max Havelaarkoffie ging schenken. Dat is de protestantse kerk.

Bij Sophie Heesen ging dat anders. Zij werkte vijf jaar geleden mee aan een hackaton over stedelijke ontwikkeling. ,,Ik zat in de jury, kwam in contact met jongeren en woonde een paar keer een vergadering bij van het kernteam van Fairtrade Gouda. Daar werd ik gevraagd om ambassadeur te worden.” Inmiddels zijn er zo’n zes ambassadeurs, die allemaal een andere groepering vertegenwoordigen, Gert de kerken en Sophie de jongeren, waar zij met haar 23 jaar zelf toe behoort.

Gouda is goed bezig

,,Volgens ons is Gouda best goed bezig met fairtrade en duurzaamheid. We hebben de eerste fairtradestraat van Nederland, het Groenendaalkwartier. Best iets om trots op te zijn. En met die 17 doelen gaat het ook wel lukken. Als raadsleden kunnen we die doelen altijd in ons achterhoofd houden als we besluiten nemen’’, aldus Sophie en Gert.

 

Digitale editie Goudse Post 22 februari 2023

Niemand zal ontkennen dat zwerfafval als één van de grote ergernissen wordt gezien. Ook in onze mooie stad Gouda.

Dat we daar niet uniek in zijn bleek toen ik nog niet zo lang geleden in Amsterdam moest zijn. Daar stond bij een ondergrondse afvalcontainer de waarschuwing dat er cameratoezicht zou zijn en boetes zouden worden uitgedeeld. En inderdaad, er hing een camera.

Op de foto is te zien dat deze waarschuwing van het cameratoezicht absoluut niet heeft geholpen. Ook de dreiging met een hoge boete niet. Er staat nog steeds rotzooi op de stoep. Op de muur is ook een stukje burgerinitiatief te zien. “Rotzooi laten staan is a-sociaal”. Ook dat heeft niet geholpen.

Volgens mij is deze foto een mooie samenvatting van het probleem van zwerfvuil. Uiteindelijk gaat het om het gedrag van mensen. Ligt dat op het bordje van de gemeente? Voor een deel wel. Handhaven heet dat dan. Of het voorkomen van zwerfvuil door het makkelijker te maken om je afval kwijt te kunnen. En ook zo snel mogelijk opruimen.

Wat doet Gouda daaraan?

Bijna recht tegenover mijn huis staan ook een aantal afvalcontainers. Ook daar staan regelmatig zakken naast de container of staat er grof vuil naast. Wat mij opvalt is dat,  namens de gemeente, Cyclus altijd heel snel reageert. De zakken staan er nooit lang. Helaas zijn meeuwen vaak nog sneller, maar dat kun je Cyclus niet verwijten. Handhaven gebeurt ook. Ik zie tenminste soms zakken met een sticker staan die worden meegenomen voor onderzoek naar de overtreder. In Gouda kun je ook grof vuil weer laten ophalen. Gratis!

Er gebeurt dus genoeg maar blijkbaar niet voldoende. Uiteindelijk gaat het om gedrag van mensen. Van onszelf dus. Laten we allemaal meehelpen om Gouda mooi te maken/houden.

Gelukkig mag ik weer een plusje achter mijn naam zetten want wij doen mee met 100-100-100, het project om 100 dagen afvalvrij te leven als gezin. Het voelt goed om jezelf te profileren als ‘duurzaam’ mens en te laten zien hoe milieubewust je wel niet bent. Maar in alle eerlijkheid word ik ook moe van die competitie.

Hoe groen ben jij? Scheid jij het afval wel goed? Denk jij wel voldoende aan de toekomst van je kinderen? Je voelt de afkeurende blikken van de ‘groene elite’ die jou de maat neemt. De experts die je overrompelen met kennis over plastic soup, fair trade kleding en duurzaam eten en je als onwetende onbenul het zwijgen opleggen.

Natuurlijk weet ik hoe belangrijk het is om bewust te leven. Vanzelfsprekend wil ik de schepping bewaren voor het nageslacht. En ik heb geen twijfel over de noodzaak om afval te scheiden. Maar om deze idealen concreet te maken in mijn dagelijkse leven, dat vind ik niet zo makkelijk. En ik vermoed dat ik niet de enige ben. Als ik in mijn omgeving vraag wie onze aarde heel bewust wil beschadigen zie ik geen handen in de lucht gaan. Maar ik hoor ook niet heel veel enthousiasme bij het plan om 100 dagen afvalvrij te gaan leven. Blijkbaar zit er een groot gat tussen ideaal en werkelijkheid. De vraag is alleen hoe dat gat gedicht kan worden, hoe dromers doeners worden?

Als gezin zijn wij gestart met 100-100-100, we hebben onze eerste voorzichtige stapjes gezet en we kijken maar niet teveel naar de ‘groene elite’. Onze eigen droom, het eigen ideaal, de overtuiging die van binnen zit moet ons stimuleren en aansporen. We laten de competitie van ‘groen, groener, groenst’ graag over aan anderen en stappen rustig door met het oog gericht op het ideaal van een mooie wereld.